-
1 fama
fāma, ae, f. [for, fa-ri], = phêmê, the talk of the multitude, like rumor, either as relating or as judging (v. rumor; cf. also: nomen, gloria, laudatio; clamor, plausus; honos, dignitas, honestas, laus, etc.).I.That which people say or tell, the common talk, a report, rumor, saying, tradition (freq. and class.; plur. very rare); absol., or with a statement of the subject-matter annexed with de, or as an object-clause; rarely with gen.a.Absol.:b.hascine propter res maledicas famas ferunt?
Plaut. Trin. 1, 2, 149: a Brundisio nulla adhuc fama venerat, Cic. Att. 9, 3, 2:cum tristis a Mutina fama manaret,
id. Phil. 14, 6, 15:at fuit fama. Quotusquisque est, qui istam effugere potest in tam maledica civitate?
id. Cael. 16, 38: magna illico fama surrexit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 2:aliquod fama ac nuntiis afferre,
Caes. B. G. 6, 30, 2:hac fama ad Treviros perlata,
id. ib. 5, 53, 2:reliquos (deos) ne famā quidem acceperunt,
id. ib. 6, 21, 2; cf.:quam Eratostheni et quibusdam Graecis famā notam esse video,
id. ib. 6, 24, 2:concedamus famae hominum,
Cic. Rep. 2, 2:Daedalus, ut fama est, fugiens, etc.,
Verg. A. 6, 14; cf.:pulsis (vetus est ut fama) Sabellis,
Hor. S. 2, 1, 36:ita fama ferebat,
Ov. M. 12, 197:duplex inde fama est,
a twofold tradition, Liv. 1, 1, 6.— In plur.:inhonestas famas adjungere diis,
Arn. 7, 219:per omnem provinciam magnae atrocesque famae ibant,
Sall. H. 1, 67 Dietsch, ex conj.—Stating the subject-matter or contents.(α).With de:(β).si quis quid de republica a finitimis rumore aut fama acceperit,
Caes. B. G. 6, 20, 1:si quid ipsi audistis communi fama atque sermone de vi, de manu, de armis, etc.,
Cic. Fl. 6, 13:de interitu P. Clodii,
id. Mil. 35, 98:de Afranio fama est,
id. Att. 7, 26, 1:de Titurii morte,
Caes. B. G. 5, 39, 1; cf.:de victoria Caesaris,
id. ib. 5, 53, 1;5, 51, 1: de proelio Dyrrhachino,
id. B. C. 3, 80.— Plur.: ingentes esse famas de Regulo, Arrunt. ap. Sen. Ep. 114, 19 fin. —With an appos. clause:(γ).ne mihi hanc famam differant, Me... dedisse, etc.,
Plaut. Trin. 3, 2, 63;v. differo, B. 2.: accipere fama et auditione, esse quoddam numen et vim deorum,
Cic. N. D. 2, 37, 95:quod tibi esse antiquissimum constante famā atque omnium sermone celebratum est,
id. Q. Fr. 1, 1, 8, § 24; so,constans fama,
Liv. 6, 25, 4:cum esse praestantem Numam Pompilium fama ferret,
Cic. Rep. 2, 13:cum fama per orbem terrarum percrebuisset, illum, etc.,
Caes. B. C. 3, 43 fin.:fama nuntiabat, te esse in Syria,
Cic. Fam. 12, 4, 2:fama incerta duos equites venisse,
a vague rumor, Liv. 27, 50, 6:capsis quem (Cassium) fama est esse librisque Ambustum propriis,
Hor. S. 1, 10, 63 al. —With gen.:B.vix ad aures meas istius suspicionis fama pervenit,
Cic. Sull. 4, 12:propter incertam famam aeris alieni,
an unsupported rumor, Liv. 6, 27, 3.—Personified: Fama, a goddess, daughter of Terra, swiftfooted, all-seeing, growing as she runs:II.Fama, malum qua non aliud velocius ullum,
Verg. A. 4, 173 sq.; Ov. M. 12, 43 sq.; Val. Fl. 2, 116 sq.; Stat. Th. 3, 426 sq.; Ov. M. 8, 267; 9, 137; 14, 726; 15, 4; 853 al.The voice or judgment of the many, public opinion; more freq. objectively, the fame, character, reputation which a man has, either in general or in particular, as a good or bad reputation, etc. (very freq. and class.).A.In gen.:B.famam atque rumores pars altera consensum civitatis et velut publicum testimonium vocat: altera sermonem sine ullo certo auctore dispersum, cui malignitas initium dederit, incrementum credulitas,
Quint. 5, 3; cf.:adversus famam rumoresque hominum si satis firmus steteris,
Liv. 22, 39, 18:contra opinionem militum famamque omnium videri proelium defugisse, magnum detrimentum afferebat,
Caes. B. C. 1, 82, 2; cf. id. ib. 3, 56 fin.: fama popularis, popular fame or favor, Cic. Tusc. 3, 2, 4; 5, 16, 46:forensis,
Q. Cic. Petit. Cons. 5, 17: de bona fama (quam enim appellant eudoxian, aptius est hoc loco bonam famam appellare quam gloriam), Cic. Fin. 3, 17, 57:bona de Domitio, praeclara de Afranio fama est,
id. Att. 7, 26, 1; cf.:qui bonam famam bonorum, quae sola vere gloria nominari potest, expetunt,
id. Sest. 66, 139; Sall. C. 7, 6:si bonam famam mihi servasso, sat ero dives,
Plaut. Most. 1, 3, 70 sq.:bona,
Cat. 61, 62:bene loquendi fama,
Cic. Brut. 74, 259:eloquentiae,
Quint. 7, 1, 41:sapientiae,
Cic. Lael. 4, 15:pudica,
Prop. 2, 32 (3, 30), 21:alium mala fama et timor impediebat,
Sall. J. 35, 4:inconstantiae,
Cic. Fam. 1, 9, 11:vappae ac nebulonis,
Hor. S. 1, 2, 12.—In plur.: inter arma civilia aequi boni famas petit, Sall. Fragm. ap. Sen. Ep. 114, 19 (Hist. inc. lib. 76 Dietsch).—In partic.1.In a good sense, fair fame, reputation, renown, = existumatio, fama bona:2.ut vos mihi domi eritis, proinde ego ero famā foris,
Tert. Hec. 2, 1, 21: fundamentum [p. 723] est perpetuae commendationis et famae justitia, Cic. Off. 2, 20, 71:fama et existimatio,
id. Quint. 15, 50; cf.:ut ante collectam famam conservet (for which, shortly after: habet existimationem multo sudore collectam),
id. Div. in Caecil. 22, 71:sic ejus (Archiae) adventus celebrabantur, ut famam ingenii exspectatio hominis superaret... hac tanta celebritate famae cum esset jam absentibus notus, etc. (shortly before: celeriter antecellere omnibus ingenii gloriā contigit),
id. Arch. 3, 5;so corresp. to gloria,
id. Tusc. 1, 46, 110:fama ingeni abicienda,
id. Fam. 9, 16, 3;with the latter cf.: anxius de fama ingenii,
Quint. 11, 1, 50; 74:de alicujus fama detrahere,
Cic. Fam. 3, 8, 5:famam in tuto collocare,
Quint. 12, 11, 7:ejus scripta tantum intra famam sunt,
id. 11, 3, 8:ad famam populi Romani pertinere, eos consules esse, etc.,
Liv. 10, 24, 17:(ut amicorum) aut caput agatur aut fama,
Cic. Lael. 17, 61:loco, fortuna, fama superiores,
id. ib. 25, 94:virtus, fama, decus divitiis parent,
Hor. S. 2, 3, 95:cui gratia, fama, valetudo, contingat abunde,
id. Ep. 1, 4, 10:famam dicendi fortius quaerunt,
Quint. 2, 12, 9: Evadne... Occidit Argivae fama pudicitiae, the glory or pride of Argive chastity, i. e. of the chaste women of Argos, Prop. 1, 15, 22.—Esp.: magna fama, great reputation, fame, glory:magnam famam attulisse Fabio Tarentum rebatur,
Liv. 27, 25, 11:magnam famam sui relinquere,
Nep. Lys. 1, 1:habere,
Plin. 36, 21, 39, § 149.—In a bad sense, illfame, infamy, scandal, = infamia, fama mala (rare): opplere (aliquem) famā ac flagitiis, Turp. ap. Non. 306, 2; Ter. Ad. 2, 3, 10:neque specie famāve movetur, Nec jam furtivum Dido meditatur amorem,
Verg. A. 4, 172; Sall. C. 3, 5; Tac. A. 12, 49; Plin. Pan. 28, 1; cf.:laeta apud plerosque, apud quosdam sinistra fama,
Tac. A. 11, 19.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский